Streszczenie
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wybranych metod statystycznych wykorzystywanych w budowie portfela akcji dwóch spółek, będącego podstawą do tworzenia portfela wieloskładnikowego. W artykule dokonano analizy stopy zwrotu pięciu wybranych spółek giełdowych za okres sześciu lat, aby wskazać uniwersalne podejście do inwestowania za pomocą fundamentalnej teorii portfela – modelu Markowitza. Na podstawie analiz stóp zwrotu z wybranych walorów w zakresie dochodowości, ryzyka oraz korelacji dokonano ich dywersyfikacji oraz utworzono portfel inwestycyjny, który poddano ocenie efektywności, wykorzystując trzy mierniki jakości zarządzania portfelem. Uzyskane wyniki wskazują, że miary ilościowe niejednoznacznie umożliwiają podjęcie tych samych decyzji inwestycyjnych. Obrazują jednak rynkowe kierunki inwestycyjne, równoważąc indywidualne preferencje inwestora.
Summary
The aim of this paper is to present some of the statistical methods used in the construction of a portfolio of shares of two companies, which is the basis for the creation of multi-portfolio. The article analyzes the rate of return of five selected publicly traded companies for a period of six years to indicate a universal approach to investing by using fundamental portfolio theory – a model of Markowitz. The analysis of the rates of return of the selected values in the range of profitability, risk and correlations were made to diversify these selected values and created a investment portfolio, which was assesses of effectiveness by using three measures of quality of portfolio management. The results indicate that quantitative measures ambiguously allow to take the same investment decisions. However, quantitative measures show market trends in the investment, balancing individual investor preferences.
Wstęp
Inwestowanie jest jedną z podstawowych działalności człowieka, które polega na bieżącym wyrzeczeniu i odłożeniu konsumpcji na dłuższy czas dla przyszłego i niepewnego pomnożenia majątku właściciela. Inwestor wydatkuje zatem kapitał celem osiągnięcia określonych korzyści w przyszłości, przy założonym poziomie ryzyka. Jedną z form lokowania majątku jest zbiór finansowych aktywów. Rosnące zainteresowanie inwestycjami w akcje polskich spółek skłania do opisania jednego ze sposobów ich zarządzania.
Istota zarządzania portfelem inwestycyjnym
Portfel papierów wartościowych jest zestawem różnych instrumentów finansowych wybranych z uwagi na zróżnicowaną reakcję ich cen na tendencje rynkowe. Tworzy się go w celu powstania lub unowocześnienia zasobu majątku trwałego. Zarządzanie portfelem inwestycyjnym polega na doborze określonej liczby składników o różnej stopie zysku i o różnym poziomie ryzyka. Portfel powinien być efektywny, czyli charakteryzować się wyższą stopą zysku niż jakikolwiek inny portfel o takim samym ryzyku lub najniższym poziomie ryzyka spośród portfeli o takiej samej stopie zwrotu. Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego jest nieodłącznym elementem budowy i zarządzania nim. Należy bowiem dobierać składniki tak, aby prowadzić do znacznego ograniczenia ryzyka, czasem nawet przy jednoczesnym wzroście stopy zysku. Równowagę w portfelu można osiągnąć dzięki kombinacji aktywów defensywnych, charakteryzujących się względnie stabilną stopą zwrotu i ofensywnych o relatywnie wysokim ryzyku. Zgodnie z modelem Markowitza mniej istotny jest wybór akcji niż dywersyfikacja portfela oraz utrzymanie go przez taki okres, aby wyeliminować podatność na wahania poprzez proces uśredniania w czasie. Przy określonej stopie zwrotu inwestorzy skłaniają się do ponoszenia najmniejszego ryzyka, natomiast, gdy ustalony jest poziom ryzyka wolą inwestycje o najwyższej efektywności. Metody ilościowe są więc niezbędne do minimalizowania popełniania błędów i strat przy zakupie różnych papierów wartościowych, ponieważ ich interpretacje umożliwiają m.in. ustalić ryzyko oraz oczekiwaną stopę zwrotu.
Cały artykuł do pobrania tu: LINK